ايدز. اين موضوع امسال خيلي توجه من رو به خودش جلب كرده. چند روز پيش هم يكي از همكلاسي ها از من خواست اطلاع رساني در مورد برنامه يك NGO‍ در ايران براي روز جهاني ايدز را برعهده بگيرم.

برنامه اين بود كه چند تن از مبتلايان به ويروس HIV قصد داشتند تا با راه انداختن كارواني به سراغ مقام هاي مسئول بيماري ايدز بروند و از اقداماتشان در زمينه مبارزه با اين بيماري در ایران تشكر كنند. اگرچه موفق شديم كه فقط در چند روزنامه كوچك اين اقدام را بازتاب بدهيم، اما روي هم رفته این کار حس خوبي به من داد.

چرا اين نوع اقدامات در كشور ما چندان مورد توجه قرار نمی گیرد؟ شاید يكي از دلايلش نبود تشكل هاي فعال غير دولتي است که این معضل هم دلایل خودش را دارد. اما به هر حال حال اگر كاري هم بخواهد صورت بگيرد، بايد قبل از همه در مورش اطلاع رساني و تبليغاتی مناسب كرد. تبلیغ پیرامون این جور امور هم ویژگی های خاصی دارد. کار زمانی سخت تر می شود که بدانیم که جلب توجه افراد جوامع بسته به نوع فرهنگ رایج در آنها چندان ساده نیست.

اول دسامبر روز جهاني مبارزه با ايدز بود. اين عكس هم يك كار تبليغاتي است مربوط به كلينيك سانتا هلنا كه براي راه انداختن يك راهپيمايي در راستاي مبارزه با بيماري ايدز صورت گرفته است. چند وقت پيش يك پست گذاشتم و در مورد نماد مبارزه با ايدز توضيح دادم.